O Camiño Portugués ingresa no municipio do Porriño, cunha poboación próxima aos 18.000 habitantes, pola parroquia de San Salvador de Budiño, unha das oito que conforman o Concello. Está situado no val da Louriña e goza dun emprazamento idóneo para o seu desenvolvemento: a menos de 20 quilómetros de Vigo, con porto internacional e aeroporto, e conectado coa autoestrada AP-9 entre A Coruña e o límite de Portugal e a A-52 que enlaza as Rías Baixas coa meseta castelá. Por iso, o Polígono Industrial As Gándaras non está situado no Porriño por casualidade, aínda que para o peregrino supuxo ata a data unha pedra no camiño e un mal colofón de etapa. Se algo caracteriza ao Concello son as súas canteiras de granito rosa, cóntanse por decenas e o material expórtase a diversos países europeos, Estados Unidos e mesmo Xapón. O arquitecto porriñés Antonio Palacios (1874-1945), cuxa estatua homenaxe podemos ver xunto ao Concello, utilizou o granito para varias das súas construcións. No Porriño destacan o vanidoso edificio do Concello; a Botica Nova, terminada en 1912 e proxectada como farmacia e vivenda do seu irmán José; a fonte do Cristo, de 1904; e o Fornelo de San Luís, un pavillón de acceso ao metro madrileño que estivo situado na Gran Vía e que foi trasladado ao Porriño en 1971.

O Porriño resarce gustos máis terreais co seu afamado pan, de grosa cortiza e abundante faragulla. O seu sabor e textura aguanta varios días e algunhas panaderías aínda o seguen amasando nos antigos fornos de leña. Na primavera celébrase unha festa ao redor do mel e a finais do verán a festa dos callos.